Mijn vader, de expat + Oumi: een filmproject waarin het verhaal als erfgoed centraal staat..

Filmmaker Abdelkarim El-Fassi maakte een documentaire over zijn vader, bedoeld voor het familiearchief. Acteur Nasrdin Dchar begon met het theaterstuk Oumi, geschreven door Maria Goos, voor een klein publiek. Deze verhalen over opoffering, de zoektocht naar een identiteit en migratie kwamen door hun zelfde achtergrond samen en hebben inmiddels voor vele uitverkochte avonden gezorgd in o.a. Koninklijk Theater Carré in aanwezigheid van Koningin Maxima.

In de documentaire Mijn vader, de expat beschouwt Abdelkarim El-Fassi zijn vader niet als gast en arbeider, maar als mens. Hij vraagt hem naar zijn dromen, angsten en hoe hij terugkijkt op zijn komst naar Nederland. De documentaire roept vragen op over het gevoel van ’thuis’, acceptatie en de zoektocht naar een eigen identiteit.

De monoloog Oumi (mijn moeder) van Nasrdin Dchar en geschreven door Maria Goos, gaat over het leven van Habiba, een Marokkaanse vrouw die vanuit Marokko in Steenbergen terechtkwam. Hoe ze opgroeide in het bergdorpje Touasitte, waarom ze naar Nederland kwam en hoe dat haar leven veranderde. En over één van haar zonen die acteur werd: Nasrdin, die zich vaak ingeklemd voelt tussen loyaal zijn aan het land waar zijn wortels liggen (Marokko) en loyaal zijn aan het land waarin hij leeft (Nederland).

De voorstelling heeft een grote impact en overstijgt persoonlijke en technische aspecten, maar berust juist op het ogenschijnlijk meest eenvoudige: het concept. Zelden werd het onderwerp migratie op een zo onschuldige, pretentieloze, normale en menselijke wijze belicht. Het komt dicht bij de aloude traditie van de verhalenverteller, waardoor er een beroep wordt gedaan op de fantasie en het inlevingsvermogen van het publiek. Deze voorstelling laat zien dat de tweede generatie gerust trots mag zijn op de eerste generatie, en dat de familiale lijn in het nieuwe vaderland kan worden voortgezet zonder een overvloed aan negatieve gevoelens die het zelfbeeld zouden kunnen teisteren. Een absolute ‘must see’! –Doc Jazz